W poprzednim poście przedstawiliśmy Wam aranżację ogrodu z propozycją roślin, które można w danym miejscu wykorzystać. Dziś przybliżamy temat roślin i ich potrzeby :)
Czosnek ozdobny Ostara
Jest rośliną cebulową o bardzo ciekawych kwiatostanach. Tworzy pojedyncze, rynienkowate lub płaskie i wąskie liście. Spośród liści wyrasta pojedynczy rurkowaty pęd, na jego szczycie pojawiają się duże kuliste kwiatostany, które w zależności od odmiany mogą różnić się wielkością. Czosnek ozdobny jest rośliną modną, pięknie pachnącą i pożyteczną (odstrasza gryzonie). Może rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat, lecz aby zapobiec zagęszczaniu się cebul, można co 3-4 lata wykopywać i sadzić w innym miejscu.
SADZENIE: jesienią, koniec września-październik. Sadzi się na głębokość odpowiadającą minimum dwukrotności średnicy cebul.
KWITNIENIE: V, VI , VII
WYSOKOŚĆ: 40 cm
PRZESADZANIE: cebule wykopujemy po zaschnięciu liści, suszymy w 20 stopniach i przechowujemy w przewiewnym pomieszczeniu do momentu kolejnego sadzenia.
ROZMNAŻANIE: po zaschnięciu liści wykopujemy cebule i sprawdzamy jej stan. Zdrowa cebula jest jędrna i dobrze nawodniona, wystarczy wtedy podzielić ją na mniejsze cząstki i zasadzić od razu na nowym stanowisku.
NAWOŻENIE: w czasie intensywnego wzrostu, dokarmiamy rośliny 2-3 razy nawozami wieloskładnikowymi, kompostem. Warto jednak pamiętać aby nie przenawozić czosnku azotem.
NAWODNIENIE: w czasie suszy oraz intensywnego wzrostu obficie nawadniać
GLEBA: przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta, o odczynie zbliżonym do obojętnego
STANOWISKO: słoneczne
CHOROBY: grzybicze
SZKODNIKI: muchówki, nicienie, ślimaki
WAŻNE: pamiętajmy o ścinaniu przekwitających kwiatostanów czosnku ozdobnego, pomimo ich uroku nawet wtedy. Pozostawienie ich na rabatach spowoduje osłabienie cebulek i dużo słabsze kwitnienie w następnym roku.
Bukszpan wiecznie zielony
Roślina występująca w stanie naturalnym również w Europie. Jej liście są jajowate, małe błyszczące skórzaste, ciemnozielone lub żółte. Spotykany również w odmianach o dwubarwnych liściach. Jest rośliną kwitnącą o niepozornych kwiatach, owocuje. Drzewo bukszpanu jest bardzo trwałe, dzięki czemu jest wykorzystywane m.in. do produkcji instrumentów muzycznych.
SADZENIE: najlepiej na przełomie sierpnia i września, choć krzewy kupione w pojemnikach można bez obaw sadzić przez cały sezon wegetacyjny
KWITNIENIE: IV, V
WYSOKOŚĆ: ok. 4 m
PRZESADZANIE: dobrze je znoszą, należy jednak pamiętać aby nie uszkodzić bryły korzeniowej, i nie przesuszyć gęstych drobnych korzeni. Większe krzewy należy zawsze wykopywać z możliwie dużą bryłą ziemi.
ROZMNAŻANIE: rozmnażany przez sadzonki pędowe. Niezdrewniałe fragmenty pędów długości 10 cm ścinamy w sierpniu. Ukorzeniamy je w skrzynkach z mieszanką piasku i torfu o odczynie lekko kwaśnym i przechowujemy przez zimę w inspekcie lub chłodnej, widnej piwnicy. Gdy nadejdzie wiosna, w kwietniu lub maju, ukorzenione młode rośliny możemy przesadzić do gruntu.
NAWOŻENIE: trzykrotnie w ciągu roku (na przełomie marca i kwietnia, w czerwcu i pod koniec lipca), kompostem z dodatkiem mączki kostnej, lub raz w roku (okres wiosenny) nawozem wolnodziałającym
NAWODNIENIE: podlewamy bezpośrednio do gruntu, umiarkowanie ale systematycznie
CIĘCIE: można je wykonywać wczesną wiosną (marzec), połową lata, ale nie później niż w sierpniu. Świeże przyrosty skracamy o ok 1/3 ich długości.
GLEBA: wzbogacona kompostem, przepuszczalna, gliniasta, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym
STANOWISKO: słoneczne (ale nie w palącym słońcu) lub lekko zacienione
CHOROBY: grzybicze
SZKODNIKI: przędziorek bukszpanowiec, skorupnik jabłoniowy, miodówka bukszpanowa, wzdymacz bukszpanowy, roztocz, ćma bukszpanowa
WAŻNE: należy pamiętać że bukszpan jest ROŚLINĄ TRUJĄCĄ!
Lawenda wielokwiatowa Anouk
Ta odmiana lawendy pochodzi z ciepłego klimatu, dlatego w naszym kraju może być uprawiana wyłącznie jako roślina sezonowa. W gruncie znosi spadki temperatur do ok – 7 stopni, pomimo solidnemu okryciu. Warto zadbać aby na zimę przenieść ją do widnego chłodnego pomieszczenia. Równie dekoracyjną lawendą jest lawenda wąskolistna zimująca w ogrodzie na terenie Polski.
SADZENIE: wiosną (od początku kwietnia) lub jesienią (do pierwszych dni października) .
KWITNIENIE: V, VI, IX
WYSOKOŚĆ: 0,4-1m
PRZESADZANIE: wiosną, lub wczesną jesienią (patrz sadzenie)
ROZMNAŻANIE: wysiew nasion, sadzonki i odkłady. Nasiona zbieramy kiedy są suche i czarne (dojrzałe) i wysiewamy w kwietniu do skrzyneczek i lekko przykrywamy piaskiem. Uszczykujemy celem rozkrzewienia, wysadzamy na stałe miejsce jesienią. Sadzonkowanie; wiosną pobieramy sadzonki z piętką i umieszczamy w skrzynce z piaszczystą ziemią. Dla pewności można zanurzyć sadzonkę w ukorzeniaczu do sadzonek zdrewniałych. Odkłady polegają na przygięciu dość długiej łodygi do gruntu i przytwierdzenie jej do gruntu np.drutem w kształcie litery „U”. W następnym roku wyrosną nowe korzenie i odkłady będzie można odciąć i umieścić wczesną jesienią w nowym miejscu.
NAWOŻENIE: jesienią warto podsypać kompostem, dostarczy on niezbędnych składników pokarmowych, a także poprawi strukturę podłoża
NAWODNIENIE: podlewamy regularnie rośliny świeżo posadzone, lawenda nie lubi „mokrych stóp”
CIĘCIE: w ciągu roku wykonujemy dwukrotnie. Po kwitnieniu ścinamy kwiatostany z fragmentem łodygi, wiosną usuwamy m.in. uszkodzone, przemarznięte pędy, jak również skracamy lawendę na wysokość która nam odpowiada.
GLEBA: przepuszczalna, ciepła, luźna, zasadowa
STANOWISKO: słoneczne, zaciszne, chroniące zimą przed mroźnymi wiatrami
CHOROBY: grzybicze
Cyprysik Nana Gracilis Aurea
Karłowy krzew iglasty o wyjątkowym, orientalnym wyglądzie. Doskonały do niewielkich ogrodów. Bardzo charakterystyczne są jej gałązki, które kształtem przypominają wachlarzyki. Początkowo roślina posiada kształt kuli, który w miarę wzrostu krzewu staje się nieregularny. Jest wolno rosnący, rocznie przyrasta zaledwie 3 – 5 cm.
SADZENIE: w okresie umiarkowanej dodatniej temperatury, najlepiej IV-IX
WYSOKOŚĆ: ok. 50 cm
NAWOŻENIE: w zależności od rodzaju nawozu, od III-VIII nawozem mineralnym, natomiast od września należy stosować nawóz jesienny. Nawożenie zaleca się stosować dwukrotnie w sezonie, zachowując miesięczny odstęp pomiędzy nawożeniami.
NAWODNIENIE: podlewamy regularnie, umiarkowanie
CIĘCIE: kwiecień, maj, czerwiec
GLEBA: żyzna; odczyn od kwaśnego do lekko kwaśnego (pH 5—6)
STANOWISKO: słoneczne, zaciszne, chroniące zimą przed mroźnymi wiatrami
CHOROBY I SZKODNIKI: grzybicze, mszyce
Thuja szmaragd
Ukochany krzew przez ogrodników, a to za sprawą prostej uprawy i utrzymujących się przez cały rok ich walorów estetycznych. Należy do odmian szybkorosnących.
SADZENIE: w gruncie od III-IV do końca okresu wegetacyjnego czyli ( na podkarpaciu ) do lipca. Należy jednak zwrócić uwagę na pogodę. Kiedy sadzimy rośliny w okresie dużego nasłonecznienia i wysokich temperatur, początkowo należy je regularnie podlewać.
WYSOKOŚĆ: 3-4 m
ROZMNAŻANIE: poprzez pobranie sadzonki z wierzchołka zdrowego krzewu, półzdrętwiałego lub zdrętwiałego. Należy pamiętać aby sadzonki pobrać rano, poprzez oderwanie pędu, nie obcinać.
NAWOŻENIE: tuż po posadzeniu warto zastosować szczepionkę mikoryzową. Nawóz naturalny- azot, należy stosować przynajmniej raz w roku, wiosną lub latem (IV-VIII), jesienią zaś stosujemy fosfor i potas.
NAWODNIENIE: umiarkowane, regularne, szczególnie w okresach suszy
CIĘCIE: pierwsze cięcie w przeciągu roku należy wykonać na przełomie III-IV, następne w czerwcu, ostatnie cięcie wykonuje się w sierpniu. Młode rośliny zaczynamy kształtować dopiero po uzyskaniu przez nich 1,5 m wysokości.
GLEBA: żyzna, kwaśna, przepuszczalna
STANOWISKO: słoneczne, zaciszne, chroniące przed mroźnymi wiatrami
CHOROBY I SZKODNIKI: grzybicze, misecznik tujowiec, miodownica tujowa, licinek tujowiaczek
Miskant śnieżny
Trawa ozdobna, niezwykle łatwa w uprawie, bardzo dekoracyjna. Kępy tej odmiany miskanta mają zwarty pokrój, nie rozrasta się nadmiernie na boki i nie jest podatna na załamania powodowane przez wiatr.
SADZENIE: zalecane od końca III do końca V, natomiast biorąc pod uwagę iż tego typu trawy są sprzedawane w doniczkach można je sadzić od wczesnej wiosny do późnej jesieni, biorąc pod uwagę temperaturę na zewnątrz- unikajmy przymrozków.
KWITNIENIE: na przełomie maja i czerwca
WYSOKOŚĆ: 1,5 m
ROZMNAŻANIE: przez podział, najlepiej wiosną
NAWOŻENIE: preferowane kompost naturalny. Jeżeli roślina ma się dobrze i pięknie rośnie, nawożenie nie jest wskazane.
NAWODNIENIE: umiarkowane, regularne, szczególnie w okresach suszy
CIĘCIE: pierwsze cięcie w przeciągu roku należy wykonać na przełomie III-IV, następne w czerwcu, ostatnie cięcie wykonuje się w sierpniu. Młode rośliny zaczynamy kształtować dopiero po uzyskaniu przez nich 1,5 m wysokości.
GLEBA: żyzna, przepuszczalna, stosunkowo wilgotna
STANOWISKO: słoneczne
CHOROBY I SZKODNIKI: mszyce
WAŻNE: roślina mrozoodporna
Miskant gracilimus
Trawa ozdobna, niezwykle łatwa w uprawie, znana również jako miskant chiński. Kępy tej odmiany miskanta mają zwarty pokrój, nie rozrasta się nadmiernie na boki i nie jest podatna na załamania powodowane przez wiatr.
SADZENIE: zalecane od końca III do końca V, natomiast biorąc pod uwagę iż tego typu trawy są sprzedawane w doniczkach można je sadzić od wczesnej wiosny do późnej jesieni, biorąc pod uwagę temperaturę na zewnątrz- unikajmy przymrozków.
WYSOKOŚĆ: 1,2-1,5m
ROZMNAŻANIE: przez podział, najlepiej wiosną.
NAWOŻENIE: preferowane kompost naturalny. Jeżeli roślina ma się dobrze i pięknie rośnie, nawożenie nie jest wskazane.
NAWODNIENIE: regularne, nie doprowadzać do przesuszenia
CIĘCIE: po zimie, bardzo mocne nawet do 5-7 cm nad powierzchnię gleby.
GLEBA: żyzna, przepuszczalna, stosunkowo wilgotna
STANOWISKO: słoneczne
CHOROBY I SZKODNIKI: mszyce
WAŻNE: roślina mrozoodporna
Bluszcz pospolity
Roślina bardzo inwazyjna, mało wymagająca, spokojnie adaptująca się na różnych stanowiskach. Bluszcz ma tendencję do przemarzania dlatego powinno się go sadzić w miejscach osłoniętych.
SADZENIE: sadzonki umieszczamy bezpośrednio w glebie wiosną lub jesienią
KWITNIENIE: dojrzałych okazów na przełomie IX do X
WYSOKOŚĆ: 0,2-25 m
ROZMNAŻANIE: za pomocą sadzonek wierzchołkowych. Wiosną tniemy szczytowe fragmenty pędów na długość ok 15 cm, umieszczamy po kilka sztuk w wilgotnych, przepuszczalnym podłożu, po takim zabiegu należy odczekać ok 3-4 tygodnie.
NAWOŻENIE: raz w okresie wegetacyjnym, nawozem o przedłużonym działaniu.
NAWODNIENIE: im lepiej oświetlone stanowisko tym obfitsze nawadnianie
CIĘCIE: wiosną
GLEBA: umiarkowanie wilgotna, przepuszczalna o odczynie zasadowym
STANOWISKO: zacienione
CHOROBY I SZKODNIKI: mszyca bluszczowa, przędziorek chmielowiec, tarcznik oleandrowiec
WAŻNE: roślina trująca!
Trzmielina Fortune’a Silver Queen
Wysokopienny, mało wymagający i łatwy w uprawie krzew ozdobny.
SADZENIE: od końca III do V, lub jesienią do końca listopada
KWITNIENIE: kwiaty są niepozorne, nie stanowią szczególnej ozdoby
WYSOKOŚĆ: 0,8 m, wspinając się po podporach do kilku metrów
ROZMNAŻANIE: należy pobrać fragment najlepiej wierzchołkowych pędów 10-15 cm, obrywamy dolne listki zanurzamy w ukorzeniaczu lub oprószamy cynamonem. Sadzonki umieszczamy w mieszaninie piasku z torfem i odczekujmy 3-4 tygodnie, zabieg ten można wykonywać od połowy lipca do połowy września.
NAWOŻENIE: Można ale to nie jest wymagane raz do roku podsypać granulowanym uniwersalnym nawozem mineralnym. Warto przed posadzeniem zastosować kompost naturalny, lub dodać nieco świeżej ziemi uniwersalnej.
NAWODNIENIE: regularne
CIĘCIE: wiosną
GLEBA: każda, ale najlepiej rośnie na żyznej próchniczej glebie
STANOWISKO: słonce, półcień
CHOROBY I SZKODNIKI: grzybowe, opuchlaki, gąsienice
Judaszowiec
Niezmiernie urokliwa roślina, o luźnej delikatnej budowie, długo rosnąca, zrzuca liście na zimę. Bardzo dobrze rośnie przy ruchliwych ulicach i wśród wysokich budynków, lubią wilgoć w powietrzu.
SADZENIE: zalecane od końca III do końca IX
KWITNIENIE: bardzo obfite wiosną (IV-V)
WYSOKOŚĆ: 2-10 m
PRZESADZANIE: starsze drzewa źle je znoszą
ROZMNAŻANIE: szczepienie, sadzonki, nasiona
NAWOŻENIE: w okolicach IV, zalecane nawozy wieloskładnikowe do krzewów kwitnących (fosfor i potas), należy jednak pamiętać że młode rośliny (2-3 letnie) nie wymagają zasilania
NAWODNIENIE: umiarkowane dla młodych roślin, starsze natomiast potrzebują dopajania wyłącznie podczas suszy
CIĘCIE: po kwitnieniu, początkiem czerwca. Ze względu na powolny przyrost nie wymaga przycinania corocznego. Należy jednak dbać aby usunąć uszkodzone lub przeszkadzające gałęzie.
GLEBA: przeciętna i żyzna ( pH 7-7,5)
STANOWISKO: ciepłe, słoneczne, chroniące od wiatru
CHOROBY: odporny
WAŻNE: roślina umiarkowanie mrozoodporna (młode rośliny trzeba na zimę ściółkować i zabezpieczać przed mrozem)
Grab pospolity Fastigiata
Drzewo liściaste o pokroju stożkowatym. Naturalnie występujące w Europie. Idealnie nadaje się do tworzenia żywopłotów.
SADZENIE: zalecane wiosną III-IV, jesienią IX-XI KWITNIENIE: kwiaty ukazują się na wiosnę, ale nie mają znaczenia dekoracyjnego
WYSOKOŚĆ: 10 m
ROZMNAŻANIE: za pomocą odrostów korzeniowych, można je obciąć i wsadzić do wody. Nasiona też są dobrą formą rozmnażania, należy jednak pamiętać że potrzebują przemrożenia przez 4-6 msc.
NAWOŻENIE: młode okazy nie wymagają nawożenia, natomiast starsze możemy zasilić raz do roku nawozem wieloskładnikowym
NAWODNIENIE: umiarkowane, uważajmy z nadmiarem wody
CIĘCIE: preferuje się wiosną, ale jeśli zajdzie taka potrzeba można trzy razy do roku, pamiętając aby kształtować drzewo przed nadejściem jesieni
GLEBA: żyzna
STANOWISKO: słoneczne oraz zacienione
CHOROBY: odporny
WAŻNE: roślina mrozoodporna
Różanecznik
Są to krzewinki, krzewy a nawet drzewa z rośliny wrzosowatych. Roślina wymagająca opieki cały rok. Dobrze czuje się w środowisku iglaków, najlepiej wpływają na nią iglaki wysokie które dają jej delikatny cień.
SADZENIE: wiosna, wczesna jesień
KWITNIENIE: V-VI, kwitną z pąków zawiązanych ubiegłej jesieni
WYSOKOŚĆ: 0,5- 2,5 m
ROZMNAŻANIE: Sadzonkowanie; ucinamy jeden z wystających pędów (ok 12 cm), usuwamy dolne liście, ścinamy pasek kory na powierzchni ok 2 cm i umieszczamy w dołku na głębokość ok.15 cm. Tak posadzoną roślinę nakrywamy folią uważając jednak aby nie dotykała liści, w taki sposób tworzymy mikroklimat. Ziemię również należy odpowiednio przygotować, wypełniając kwaśnym torfem i stosując drenaż. Tak „posadzony” pęd należy odżywiać za pomocą szczepionki mikoryzowej, zaś do gleby zastosujmy hydrożel. Odkłady to odgięte od krzewu, przymocowane do gruntu i przysypane ziemią gałązki, które po pewnym czasie ( u różanecznika dość długim) wypuści korzenie.
NAWOŻENIE: ściółkowanie roślin korą sosnową, oraz dwa razy w roku zasilanie nawozami. Pierwszy raz nawozimy przed kwitnieniem III-IV, następnie po kwitnieniu V-VII
NAWODNIENIE: umiarkowane ale regularne, przed nadejściem mrozów rośliny obficie nawadniamy, zimą kiedy temperatura na to pozwoli od czasu do czasu również warto ją podlać
CIĘCIE: dana roślina nie wymaga takich zabiegów, ale jeśli już zajdzie taka potrzeba zalecane jest cięcie po kwitnieniu.
GLEBA: przepuszczalna, zwięzła, kwaśna, utrzymująca wilgoć
STANOWISKO: półcieniste, osłonięte
CHOROBY: odporny
WAŻNE: roślina mrozoodporna
Comments